Kot, obok konia i psa, od wieków są jednym najwierniejszych towarzyszy człowieka. Z prawdziwą gracją łączy w sobie niezależnego myśliwego i domagającego się pieszczot przyjaciela. Dzięki połączeniu w swej osobowości, indywidualizmu z energią oraz przytulności z tajemniczością, koty stają się niekwestionowanymi liderami wśród czworonożnych przyjaciół współczesnego człowieka.
Przyjęcie na stałe jakiegokolwiek zwierzęcia do domu jest związane w mniejszym lub większym stopniu, ze zmianą stylu życia jego mieszkańców. Należy pamiętać, że nie powinien być to kaprys, ale zobowiązanie na dłuższy czas. Zanim zdecydujemy się więc „futrzaka” dobrze przemyślmy tą sprawę – zwierzęta to nie zabawki na krótką chwilę, ale wrażliwe istoty, które czują nasze do nich nastawienie. Zatem decyzja o przyjęciu kota do domu powinna być podjęta przez wszystkich domowników - ze świadomością, że zwierze to potrafi żyć 10-15 lat i będzie wymagało kilku codziennych obowiązków. Koty to stosunkowo łatwe w obsłudze stworzenia, niemniej jednak wymagają poświęcenia im nieco czasu, choćby na pielęgnację czy zabawę. uwzględnić też trzeba kwestie budżetowe, takie jak wyżywienie czy opieka weterynaryjna. Warto też przemyśleć, jaka rasa kotów będzie dla nas najodpowiedniejsza, nie tylko ze względu na jej walory wizualne, ale też temperament czy wymagania pielęgnacyjne, warunki mieszkaniowe i tryb życia rodziny.
Ludzie dzielą się zasadniczo na wielbicieli psów lub kotów. Ale to właśnie koty stają się coraz bardziej popularnymi zwierzętami w naszych domach. Dlaczego? Sprawa wydaje się być oczywista – to zmiany cywilizacyjne. Ograniczona ilość czasu i coraz mniej terenów, na których w miastach mogą swobodnie wybiegać się psy to naturalne ograniczenia, które pojawiają podczas decyzji wyboru: pies czy kot?
Koty wygrywają w tym aspekcie - są niejako „samoobsługowe”, nie ma konieczności wychodzenia z nimi kilka razy dziennie na spacer i nie wymagają poświęcenia im aż tyle czasu co psom. Ktoś kiedyś powiedział, że „samotny pies jest głęboko nieszczęśliwy, samotny kot ma po prostu spokój"
Często panuje pogląd, że kot jest typem samotnika – nie jest to prawda. Jest to indywidualistyczna natura z poczuciem własnej godności i dumy. Wprawdzie kot nie okazuje uczuć w taki sposób jak pies, ale wynika z faktu, że nie jest on od nas tak zależny - nie dopomina się o poświęcenie mu tyle uwagi co psu. Jak ktoś kiedyś stwierdził: kotu wystarczą pieszczoty i miłość ze strony człowieka; a dla ludzi nic nie może być pochlebniejszego niż przywiązanie istoty tak dalece niezależnej.
Koty nie mają charakteru pełnego poddania się człowiekowi tak jak psy. Całą uwagę skoncentrują na własnym świecie - na spełnianiu własnych zachcianek. Oddanie opiekuna kot odbiera jako coś oczywistego – co mu się po prostu należy. Te zwierzęta dyskretnie starają się zachęcić nas do zabawy – sprawiają przy tym wrażenie, że to taka aktywność „od niechcenia”, czasem wystarcza kotu pełne podziwu spojrzenie w jego oczy i już odwdzięczy się otarciem głową o nasze ciało.
